Po wybudowaniu Elektrowni Konin w 1958 roku oraz Elektrowni Pątnów w latach 1967-69 nastąpił wyraźny wzrost zapotrzebowania na węgiel. Konieczne okazało się uruchamianie kolejnych odkrywek. Jako pierwsza powstała odkrywka Pątnów, która rozpoczęła eksploatację węgla w 1962 roku, zakończyła ją w 2001. W tym czasie wydobyto prawie 130 mln ton węgla.
Aby sprostać potrzebom elektrowni i zwiększyć wydobycie, zakupiono nowe maszyny: koparki Rs 400 i D 1120 oraz zwałowarkę As 1120. Na odkrywce Pątnów do 1996 roku, najdłużej w kopalni Konin, działało odwodnienie podziemne; pracowały tam cztery szyby główne o głębokości 38-69 m. Podziemne chodniki odwadniające na Pątnowie miały łącznie długość 102 km, w całej kopalni ich długość przekraczała 370 km. Obecnie odwodnienie złoża prowadzone jest za pomocą studni głębinowych.
Teren po odkrywce Pątnów został poddany rekultywacji o kierunku leśnym i rolnym. W wyrobisku końcowym powstał zbiornik wodny o powierzchni 360 ha, który dziś stanowi własność prywatną.
Fot. 1 – Widok odkrywki w roku 1968
Fot. 2 – Odkrywka Pątnów w latach 1960
Fot. 3 – Końcowy etap odkrywki, z prawej widoczne Jezioro Mikorzyńskie, rok 1997
Fot. 4 – Las wyrosły na zwałowisku zewnętrznym Pątnowa, rok 2015
Fot. 5 – Zbiornik wodny w wyrobisku koÅ„cowym i jego otoczenie, rok 2015
Â